فرونشست‌های وسیع در سه دشت کشور
تاریخ انتشار: ۵ مرداد ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۴۵۵۵۵۰۰
استاد دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران با هشدار نسبت به فرونشست‌های وسیع در دشت‌های ورامین، میناب و رفسنجان هشدار داد.
به گزارش خبرنگار خبرگزاری شبستان از ورامین، دکتر احمد نوحه‌گر فرونشست‌ها را از مخاطرات جدی در ۲۰ سال گذشته برشمرد و افزود: مسأله فرونشست با فروچاله متفاوت است، فرونشست‌ها با روندی آرام و در ابعادی وسیع‌تر رخ می‌دهند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
استاد دانشکده محیط‌زیست دانشگاه تهران گفت: بنا به تعریف یونسکو، فرونشست عبارت است از فروریزش و یا نشست سطح زمین که به علت‌های متفاوتی در مقیاس بزرگ روی می‌دهد. به طور معمول این اصطلاح به حرکت قائم رو به پایین سطح زمین که می‌تواند با بردار اندک افقی همراه باشد، گفته می‌شود.
وی خاطرنشان کرد: نوع این پدیده در مناطق مختلف، متفاوت و بر اساس جنس و مقاومت خاک نوع آن نیز متفاوت است، بطوری‌که پدیده فرونشینی بیشتر در دشت‌های اطراف تهران، رفسنجان و دشت‌های خراسان‌ها مشاهده می‌شود، اما پدیده فروچاله‌ها در دشت‌هایی نظیر میناب بیشتر مشاهده می‌شود. البته ما با پدیده فروچاله‌ها در شهری مثل تهران نیز مواجهیم، اما نوع آن با فروچاله‌هایی نظیر میناب متفاوت است.
استاد دانشکده محیط‌زیست دانشگاه تهران گفت: فرونشست زمین از جمله مخاطرات محیطی جدی است که ظرفیت‌های مختلف طبیعی و انسانی را به شدت دچار مشکل کرده است. پدیده فرونشست که از آن به‌عنوان «مرگ پنهان زمین و خاک» یاد می‌شود، پدیده‌ای خزنده و کند بوده که در درازمدت به از میان رفتن سکونتگاه‌های بشری و زیرساخت‌های آنها منجر می‌شود. این پدیده با ایجاد تغییر در وضعیت مورفولوژیکی مناطق، می‌تواند سبب بروز تغییرات چشمگیری در خصوصیات هیدرولوژیکی آنها شود.
جنوب شهر تهران به شدت با پدیده فرونشست زمین (زلزله خاموش) مواجه است
استاد دانشکده محیط‌زیست دانشگاه تهران با اشاره به این زلزله خاموش، یادآور شد: برای نمونه جنوب شهر تهران به شدت با این پدیده روبه‌روست و این قسمت سالی ۳۵ سانتی‌متر فرونشست دارد. منطقه جنوب و جنوب غربی تهران یکی از مناطق بسیار مهم است که فرونشست در آن گزارش شده است.
دکتر نوحه‌گر با بیان اینکه فرونشست تبعات اجتماعی فراوانی دارد، تسریع روند مهاجرت از روستا‌ها و شهر‌های کوچک به کلان‌شهر‌ها را از علل عمده این پدیده دانست و گفت: این عامل می‌تواند باعث آسیب‌پذیری اکوسیستم شود و تبعات آن برای محیط‌زیست، زیر ساخت‌های اقتصاد و صنعتی، فرهنگ و مسائل اجتماعی کشور بسیار زیان‌بار خواهد بود.
فرونشست آخرین مرحله بیابان‌زایی است
استاد دانشکده محیط‌زیست دانشگاه تهران با بیان اینکه فرونشست آخرین مرحله بیابان‌زایی است، در ادامه برگشت فرونشست‌ها را غیر ممکن دانست و خاطرنشان کرد: باید شیوه‌های مدیریت منابع آب و الگوی مصرف در بخش‌های کشاورزی، صنعت و حتی شرب اصلاح شود.
وضعیت ۴۰۰ دشت از ۶۰۰ دشت کشور بحرانی است
استاد دانشکده محیط‌زیست دانشگاه تهران با بیان اینکه نباید بیشتر از ظرفیت آب برای آن مأموریت تعریف کنیم، تصریح کرد: خط قرمز برداشت از سفره‌های زیرزمینی ۴۰ درصد است که البته تا سقف ۶۰ درصد هم مجاز دانسته شده، اما بیش از آن به بروز فرونشست‌ها منجر می‌شود که باعث رخ‌داد‌های غیرقابل جبرانی خواهد شد.
دکتر نوحه‌گر با بیان اینکه از ۶۰۰ دشت کشور، حدود ۴۰۰ دشت وضعیت بحرانی دارند، افزود: در این مناطق امکان بهره‌برداری از آب وجود ندارد، حال آنکه در بسیاری از همین مناطق مجوز‌هایی برای احداث صنایع بزرگ آب‌بر نظیر صنایع فولاد و آلومینیوم صادر می‌شود.
وی در ادامه افزود: فرونشست زمین معضلات جدی اجتماعی، اقتصادی و همچنین مهاجرت به سمت شهر‌ها را در پی دارد.
برای جلوگیری از فرونشست‌های زمین باید با آبخون‌داری نفوذپذیری خاک را افزایش داد
استاد دانشکده محیط‌زیست دانشگاه تهران برداشت آب بر اساس ظرفیت سفره‌های آب زیرزمینی را حداقل کار برای جلوگیری از بروز فرونشست زمین دانست و گفت: باید با آبخوانداری مناسب، امکان نفوذپذیری خاک را افزایش داده و بر مبنای ظرفیت‌های محیط طبیعی از آن بهره‌برداری کنیم.
دکتر نوحه‌گر خاطرنشان کرد: برای جلوگیری از خسارت‌ها و تلفات ناشی از این پدیده، پیشگیری از هر راه، مفیدتر و مقرون به صرفهتر است، پس بهتر است تدابیر لازم برای گسترش نیافتن این پدیده بحرانزا اندیشیده شود و اعمال نظارتی بر اجرای صحیح آبخوانداری داشت و مدیریت منابع آب هم به طور دقیق اعمال شود. به‌عنوان راهکار درازمدت بر مبنای ظرفیت محیط طبیعی ایران چاره‌ای جز اصلاح روش‌های مدیریت منابع آب وجود ندارد و حداقل برای سایر دشت‌های در معرض آسیب باید چاره‌ای برنامه‌محور اندیشیده شود.
منبع: شبستان
کلیدواژه: نماز جمعه خطبه نماز جمعه خطبه های نماز جمعه کانون های فرهنگی هنری مساجد آیت الله جعفری اردبیل هرمزگان غنی سازی اوقات فراغت اوقات فراغت شیراز برداشت آب فرونشست زمین دشت ورامین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت shabestan.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شبستان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۴۵۵۵۵۰۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نگاهی به پدیدهٔ جدید اجتماعی: بِلایند دِیت یا ملاقات کور/ میل سوزان به تجمل خواهی بیمارگونه
عصر ایران؛ مهدی مالمیر- چند روز پیش که به قصد رفع ملال در جهان بی در و پیکر اینترنت چرخ و واچرخ می زدم، با ماجرای جالبی مواجه شدم. پدیده ای با نام« بِلایند دِیت» یا قرار ملاقات کور!
ماجرای بلایند دیت ها از این قرار است که دو زن و مرد در شُرُف ازدواج به لطف شخص ثالثی - که عموما از آشنایان دو طرف ماجرا است- قراری به قصد آشنایی ترتیب می دهند در حالی که پیش از این هیچ گونه ملاقاتی با یکدیگر نداشته اند و نسبت به علایق همدیگر از جمله عادات غذایی، تفریحات دل پسند و سلیقه موسیقایی و هنری و نظایر اینها کاملا بی خبرند و مراد از کوری در اینجا خمین بی خبری و بی اطلاعی است و حاوی جسارتی به دارندگان این ویژگی به صورت جسمانی نیست.
در ورژن ایرانی این قرار ملاقات پرده ای میان دو طرف کشیده بودند و شرکت کنندگان حتی قادر به دیدن چهره یکدیگر نبودند و در آخر پس از رد و بدل کردن انتظارات و توقعات و سلیقه ها از هر دو طرف می خواستند بگویند آیا مایل به ارتباط با یکدیگر هستند یا نه وپس از شنیدن پاسخ پرده کنار می رفت و دو طرف قادر به دیدن همدیگر می‌شدند و اتفاقات نمکینی که در اطراف این ماجرا می افتاد و...
این که تا چه اندازه این ملاقات ها جنبه تفریح و سرگرمی جوانانه دارد و تا چه میزان می تواند به روند ازدواج کمک رساند، موضوع این نوشته نیست . آنچه در این قرارها به چشم می آمد، توقعات مالی کهکشانی و تجملاتی بود که طرفین انتظار برآورده کردن آنها را از یکدیگر داشتند.
توقعاتی که اگر نیک بنگریم، دیگر در دایره تجمل خواهی و تجمل گرایی نمی گنجد و بیشتر به مفهوم مصرف‌گرایی خودنمایانه یا مصرف‌گرایی به قصد تمایز ( Conspicuous consumption نزدیک است.
برخی از جوانان حاضر در قرار ملاقات به شدت بر روی برند لباس طرف مقابل تاکید می گذاشتند و اینکه لباس وکفشِ شریک آینده ام حتما باید از نوع مارک های معتبر باشد. نوع ماشین طرف مقابل حتما باید از بهترین مدل ها باشد و عطری که در ملاقات ها و قرارها استفاده می کند باید از بهترین برندها و مارک ها باشد و مسائلی از این دست!
تجمل اما چیست؟ آیا ما همگی به درجاتی تجمل خواه نیستیم؟
ضروری است ابتدا تکلیف مان را با تعریف تجمل روشن سازیم و بعد این مدعا را ورز بدهیم که چرا توقعات جوانان ما در بلایند دیت ها از نوع تجمل گرایی معمول نیست.
بهترین تعریف از تجمل گرایی را فیلسوف لهستانی به دست داده است. «لشک کولاکوفسکی» تجمل را چیزی می داند که مردم در طلب آن هستند، بی آنکه کوچکترین نیازی بدان داشته باشند. در واقع تجمل چیزی است که می شود بدون آن هم به خوبی از عهده گذران زندگی برآمد.
با این تعریف همگی ما انسان ها به درجاتی تجمل خواه هستیم. مثلا کیست که تا به حال وسوسه نشده باشد از یک صفحه موسیقی بهترین اش را داشته باشد یا هر از چند سال در یک رستوران شیک و گران قیمت ناهاری صرف نکند و یا کتابی با جلد نفیس نخرد؟! اینها همه دل خواسته هایی است که بی آن هم می شود زندگی کرد و در ردیف تجملاتی قرار می گیرد که با تعریف کولاکوفسکی با آن آشنا شدیم و انصاف که همه ما با این تعریف بیش و کم اهل تجمل هستیم!
مصرف گرایی به قصد تمایر اقتصادی چیست؟
مصرف گرایی را می شود شاخه ای از تجمل خواهی دانست که به قصد به رخ کشیدن توان اقتصادی، طبقه اقتصادی و در نهایت فاصله گذاری میان خود و انسان های دیگر صورت می پذیرد.
به عبارت خودمانی تر: مصرف گرایی که به نیت فرو کردن قدرت اقتصادی اش در چشم و چار همسایه و همکار و دوست و رهگذر چهار راه، دست به خرید تجملاتی می زد که نه تنها می شود بی آنها زندگی کرد، بلکه تجملات برای او ابزاری می شوند برای نمایش دارایی ها و برخورداری هایش!
نکته نگرانی آور اما در بلایند دیت های جوانان ما این بود که بیشتر ازدواج و ارتباط را همان کالای مصرفی می دانستند که باید تمایز اقتصادی زوجین و قدرت مالی شان را با زبان قال و حال به دیگران اعلام دارد!
در مصرف گرایی به قصد نمایش اقتصادی چند نکته چه از نظر فردی و چه از نظر اجتماعی قابل بررسی و شاید سزاوار اندیشیدن باشد:
نخست اینکه در این نوع به رخ کشیدن لباس های گران قیمت و برند لباس و کفش به قصد نشان دادن دست به جیب بودن، ظرایف زیادی از کف می روند: شخصی که فلان لباس را از بهمان فروشگاه صاحب نام تهیه می بیند دیگر خیلی در بند مطالعه در رنگ ها وچگونگی هماهنگی میان آنها و جنس لباس ها نیست! همان برند لباس اش کافی است تا از شر همه این ظرایف و اندیشیدن به همه اینها خلاص شود. دقیقا همان چیزی که کولاکوفسکی از آن با عنوان از دست رفتن مفهوم « برازندگی» یاد می کند.
برازندگی به معنای حذف همه اضافات غیر ضروری و آراستگی در عین دوری از خودنمایی است. برازندگی یی که در دیگران احساس هماهنگی میان صورت و معنا را تداعی کند. همانند نویسنده ای که باز به تعبیر فیلسوف لهستانی نوشته اش را از هرگونه لغت بازی و حشو و سوادفروشی خالی کرده است و در ذهن مخاطب نوشته اش همچون متنی یکپارچه و آراسته تداعی می شود.
با این همه این میل سوزان به تجمل خواهی بیمار گونه؛ می تواند برآمده از نوعی زمینه اجتماعی هم باشد: در دوران کهن حاکمان میل به پول و هدف های مادی را در جامعه گسترش می دادند تا فضیلت را در جامعه کمرنگ سازند و جامعه را با آسودگی بیشتری در کنترل بگیرند فضیلتی که سنگ بنای همه جوامع انسانی سالم به شمار می رود. جامعه با فضیلت، جامعه ای است که هر شهروندی را در نقش خود مهربانانه پذیرفته باشد، برای هر شهروندی چه آن کارگر بسیار محترم شهرداری و چه آن جراح زحمتکش کارکردی بشناسد و خوبی یا بدی آنها را در صداقت در انجام وظیفه و رذالت را در کم فروشی در اجرای صادقانه نقش شان بداند. وقتی ملاک همه پول و مصرف به قصد نمایش قدرت اقتصادی شد، همه متر و معیارها ذیل قدرت اقتصادی گرد می آیند و ملاک خوبی یا بدی و شهروند قابلِ احترام بودن و شهروند نازل، مخدوش و در نهایت از میان برمی خیزد!
در اخر اینکه: «بلایند دیت» های رایج شده در کشور ما و توقعات مطرح شده در اینگونه ملاقات ها اگر چه خوشبختانه پدیده ای فراگیر نیست اما نمایشگر تب و تابی است که در لایه زیرین جامعه ما در جریان است. تب و تاب دگردیسه شدن تجمل خواهی کم ضرر یا بی ضررِ آشنا با طبیعت زندگی به سوی مصرف گرایی به قصد نمایش برخورداری ها، بی اعتنا به ضربات بی اغراق هولناکی که این پدیده به روح و روان انسان و در مرحله نهایی به میزان همبستگی اجتماعی وارد می آورد.
رضا زرندی رییس کل دادگستری استان خراسان رضوی شد